পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/২৫২

249 ৪৭ সপ্তদশ পৰ্ব লুকে ফা। ফৰো মোৰ x ভা। ম্যাচে লজৰ সিহতৰ দ্বাণ নাকী দিবলৈ তাক যা নিতৃ ঘৰলৈ পঠিয়ও ২১ জনো সইতে এই মত পড়ে। ঘবৰাহামে তা তুলিলে সিহঁত ওচৰৰ যোশহে আচাৰ্য সকলে ৩০ ঘাচে সিহঁতে সিবি নাক কথা শুনুক। সি ফুলিলে হে ঋবৰাহয পিতৃ নি ন হয় কিন্তু কোনো যুথু ৩3 গলে সিবিলাকে মনপল টব। তে তক ফুলিলে যেদি সিহতে xে+শহকে ঘ'চাৰ্য সকলকে শুনে ভেবে কোনো মূহৰম্পৰা ওহিলে ও সিবিলাকে ওপদেশ ন ল ব। প¥ পচে তেঁও পেনাৰ ভৰু সকলক ফুলিলে বাবা ৪৭ ই নে থাকে কিন্তু যা দেৱাৰায় বাবা হয় তা { সত্তাপ। যেদি জী ডিfি বানুি সি সাগৰ পেলোৱাঘায় ভেবে ঐবিলাকৰ মাজৰ এক সামান্য মানু ৩ হন্ বাবা কৰাকৈ সেয়ে তা শন্। সাবান হোৱা তোমাৰ ভয়ায় যেদি ভোমা বিৰোবে পাক কৰে তাফবিও কি যেদি মন লয় তেবে তা মৰষা দ্য যেদি দিনে সৎ বেলিও তোমাৰ বিৰোৰে পাত কৰে ভোমাৰ ফাললৈ উভতি বোলে ময়ম ও পলটও তেৰে ভাৰু মৰষা। পাঁচগী সকলে তেও ৬ ফুলিলে হে প্ৰভু স্মঘা বিশ্বাস বছ। ভূত্ৰ লিৰি লক ইলিলে তোমোলাক যি যেদি এটি শৰীয়ই এগুষ্টিয়ানো হয় ভেবে এই সুকামী চকে ভয় ভলি সাণৰ ৰোবু হোগ এনেকৈ ধু লিৰ পাৰা ঘৰু সি ৭ তোমোলৰু যানি। স্কুৰে হালোৱা হাল বয় ৰা