পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/২১৯

216 মধ্যপন্ধু লুফে ফা। এলীয়া ঘৰু মানুহে বোলে পূৰ্বফালৰ আচাৰ্য্য ২০ সকলৰতৰ এজন্ঞ্চল ওহিছে। তেও সিবিলাকক ধুলিলে কিন্তু তোমোলাকে যে কোন্ তুলি কোবাহক পিতৃৰে মাৎ লগলে বোলে ঘনি ঐশ্বৰৰ মীভ। ২১ তে কাভে সেই ক ন কুৰলৈ তেও দিবিলাকক দচায় দুলিলে ঘা বোলে মানুহৰ ডেকে লানা ২। দু' পাবলগ? ঘৰু বৃদ্ধ লোক সকলৰে বড় পুৰোহিৎ সফুলৰে ঘবশক সকলৰে গা মুসৰ্যাতি লগণ ঘৰু যৰিবলগ ছাত্ তৃতীয় দিন ঃ উহিবলগ শুয়েতন ঘটে। ৩ তেও এইকে ধুলিলে যেদি কোনো যোৰ লাও ঘহিব খোজে তবে ঘ'পেন দযেক গ্ৰাৰু নিতে ২৪ ঘুপে কুশলৈ যে পিছন্দ হোক। যি হেতু যি. কোনো গ্ৰাধে জীৱ ৰাৰি থোজে লি তাকে হে ৰুৱ যি কোনো পোনা পনি যে নিমিত্ত ২৫ হেৰুবায় সি তাকে ৰাবি। যি হেতুক যেদি কোনো সমস্তে জগৎ লভে কিন্তু গ্ৰাপোনাক বিনাশ কৰে বা ২৬ ঘপোনাকে হেৰুবায় তেৰে তাৰ কি সুপ্তি। হেতু যি কোনো যো ঘৰো যোৰ কথাৰ ঘ3ে লাজ পায় তা মানুহৰ পুতেক যেতিয়া ঘাঁপোনাৰ আৰু ঘাসেন বাপেৰো বৰ দূত বলেৰে ঘাহিব ২৭ তেতিয়া তেঁও তা অ৫ে লাজ পাব। কিন্তু ময় তোমে লা, জুৰুপ কৰি কও যিবিলাকে শ্বৰৰ ৰত্য নে দেহ বৃহস্ নে চৰি এনে কেতে6ি মাহি আয়াতে যিয় হৃই স্নাড়ে।