পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/২০৮

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

205 ৭ সপ্তম পত্ন লুকে কৰা। ২০ স্কো কৰিম। সেই ছুঁয়ে জন্ তেঁওৰ লৈ গৈ বুলিলে য়োহন ত্বকে ওয়াকে কবলৈ মাকতামাৰ এ সেলৈ পqিয়ালে যি জন ঘহিব সেই জন, ঘানি {$ নে ৰ ঘৰু কালোবলৈ ঘুমি তো কবি। সেই উৰে তেও ভালেমান মানুহৰ নৰিয়া, মহাব্যাধি ভূতেপোবা ভাল কৰিলে ঘৰু বস্ত্ৰ প্যানুলা মানুহ ২২ ঘনুগ্ৰহ কৰি চক্ষু দিলে। পচে যিশু। সিবিলাক ২ লগায় ফুলিলে তোযেল যোৱা যি দেসিল। অনিল ভাজে যোহন কোৱা গৈ কুলায় দেৰিলৈ পায় সেভায় বাট টুলি জায় মহাব্যবিযুক্ত হয় কলায় শুনিবলৈ পয় মৰা ওহি ৰহে দুWিয়া মানুহ ২৩ পুতি শুভ বাৰ্তাৰ কীৰ্ত্তন হয়। যেয়ে যো দুৰ্থ কে নে পায় মেয়ে বন্য। ২৪ যোহন দুজন চনী গল পাছে তেও মানুহৰ ঘগৎ যেন ঝ? কহ বৰিলে তোমেলা হবি কি দেঠিবলৈ গৈছিল। বতাহ লা এল না বা ২৫ কি দেৰিলৈ গৈ ছিল। কোমল কাপড় পি এ মানুহ দেন যিবিলাকে চিকোন্ কাপড় পিনে সজ বস্তু আয় ২৬ সেইবিলাক ৰাজ দাৰ ঘাচে। কিন্তু কোযেলাঞ্চে কি দো'বলৈ গৈচিলা এজন ঘটানে মেয়ে হয় ময় ২৭ তোমোলাকৎ ও ঘাচাৰ্যৎকও বড়। যা ক এনে লেথা মুছে দে তোয়াহ্ সমু! বাট মুকলি কৰিব যি দুতে সেই যে দক্‌ তোযে গ্ৰাগে ২৮ ময় হও। ময়ে' তোমোলক ও যিবিলাক ভিৰিৰ গৰ্ভ জনমিল সেইবিলাক যত গোহন দুতক