পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/২০৫

202 ৬ ঘ "ঝ লুকে কৰা। ৪০ বৎ নবি মে। শিষ্য ৰ ওপৰি ন হয় কিন্তু ৪১ যি অস্ শুদ্ধসত্ব সেই জন্ ওঁ সৰ্শ। যি কট তো ভায়াৰ চক্ষু ম্যাচে তা কিয় দেন কিন্তু ৪২ যি চেঞ্চি গ্ৰপিন্ চক্ৰ গ্ৰহ তা নে দে তোমাৰ ভায়াক কেনেকৈ ফুলিব পৰা হে ভয় ২tfা যি কষ্ট। তোমাৰ চকাৎ ঘচ তাক ময় ওলিও কিন্তু যি চেকি ঘাপেন চৎ ভকি নে দে। হে কালনিক ঘ'পে নাৰ চকৰপৰা চকি ঘসেই ওলিয়ায় পেল। তেবে তো ভায়েৰ চক্ষপৰা কুঃ ওলিয়াবলৈ ভাল ৪৩ ফৈ দেবো। ভাল্ গচে বয়? হ বৰে ঘৰু বয়া ৪৪ গদেও ভাল্ য ন বৰে। এটয় গছ স্মাণে ফলে বেই টুনা যায় কোনো কটলি সৰা ডিমৰু নে পাৰে ঘৰু কলিকাইট পৰাও দুষ্কাল নে 88 TL ভান্ মাহে ঘাপন ঘশয় কুপ ভৰা 85 লন্দৰ ভাল্ বেইন গুনিয়ায় কিন্তু বুয়া মহে পে নাৰ 'গ্ৰাশয় ৰু হৃভলৰ বয় বেহানি লিয়zz যি হেতুচ্ছ গ্ৰাশয় বান্ধল ৰূপৰা সে বোলে। ৪৩ ভোমোলাকে যেকি কিয় ভু। যে কিন্তু যে ক{} ৪৭ নে মানহঁক। যি কোনে এ ঘামা ওচৰলৈ ঘাহে ঘোৰু মোৰ ফ2}} নি ঘ51 Xয় তা উপমা যি দুভা ৪৮ ভেৰে দিম্য তাকে ভোমেলি কওযি কোনো যাই শিলৰ ওপৰ মুল ফুৰি ঘূৰি সাজিলে ভা পাচে চল গ্ৰহিল সে বো সেই দাৰ লাচিলি কিন্তু তাক লব নোৱাৰিলে যিহেতুক তাৰ ওস্তা পো ৪৯ শিলৰ ওপৰৎ এলে নহৰ নিচিনা তেও। কিন্তু যি