পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/১৯৭

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

194 ৪ চতুৰ্থ শত্ব’ লুকেৰ কৰা। তেও তাৰ হাবিলৈ গল তেতিয়া মানুহে তেও বিচাৰি তেঁওৰ ওচৰনৈ স্নাহি ঘৰু সিহত 3েও ৪৩ এড়ি নে যাবলৈ সিহঁতে তেওক ঘড়ি বৰিলে। কিন্তু তেঁও সিহঁত তুলিতে ঘন্ নাৎ জ্বশ্বৰ ৰাতি কীৰ্তন কৰিব লগ যোৰ পয়োজন ঘাচে সেই নিমিত্তে ৪৪ যয় পচনী ইসে প: তেও¥লিলি নি ইতৰ মজ, কী কৰিলে। পদ্ধ খৃশ্বৰ কণ শুনিবল্যৈ তেঁফ28 মান্নহে ভৰি ৫ পড়ি সেই কাল তেঁওন বিলৰ কা2 1 ২ হল গৈ। সেই বিলৰ কৰতে যায়ৰিয়ায় যি দ্ৰয় ৩ ন্ না এড়ি জাল বুবলৈ গৈছিল। পাঁচে তেঁ। সিহঁতৰ 42ন নাৰ ওপৰলৈ গল্ নেই তাৰ সংযো নষ পাঁচে কৰৰপৰ মাজলৈ যাওতে উেও তুলিলে। ৪ পাঁচে তেঁও বহি ৰৰেপৰা সিবিলাখ শি21fলে। ক? কৈ এটল, তেঁও শীxোন তুলিলে দলৈ গৈ সে-ও দি খবলৈ জাল পেলোৱা শীমোনে যা লয় তেঁওক তুলিলে হে বঙ্গদেৱ ঘামি দাৰা ৰাতি চৰ ফুৰি একো পোষা নয় কিন্তু পোনাৰ ঘড়া জাল পেলাম। ৬ সিবিলাকে তেনে কৰি ভালেম মাছ ধৰিলে তাতে ৭ লা লি। তেতিয়া নিবিলাকৰ ভংগীহৎ ঘন নাৰ ঘুচিল সিহঁতেই ঘহি সহায় ভক্তিবলৈ সিৰি লকে নিহত হY বাও দিল সিড ঘাহি দু ৮ নাভৰালে তাতে তাৰ টুবি হল। শীযেন পিষে তাকে দে»ি হে শ্বৰ ময় পাতকী মানুহ এই নিমিত্তে যে ৭তি যায় এই দুলি যিশু ভাব-