পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/১৯৪

৪ চতুৰ্থ পৰ্বলবে। 191 ৩ নুঝিবি এনেও লো ঘুচে। (উ ও শয়তানে সকলে। পৰীষণ দুঝি এটায় যেতে দিনলৈ তেঁওক এতুিলে। 18 তা পচে যিশু ঘাতৰ প্ৰভাৱ লিলি লৈ তেও ওভতি গল গ্ৰান্তু তেওৰ য'স্য! সেই চাৰিওফালৰ ১৫ দেশ বিয়ালি ঘৰু তেও এটায় মহৎ যহস্য ৪৩ পায় সিবিলাকৰ শিনা শিলে। ঘোৰু তেঁও এ গ্ৰপেন পোষাৰ মই নাজৰেলৈ ঘ'হিল। পাচে | শিনগণৰ মাজলৈ গৈ শাৰ ৰে ঘূপেনৰ ৪৭ ঘাচাৰে পঢ়িবলৈ দিয় হল। তেতিয়া শিয়াই আচাৰ্য্য বাকাৰ tি (ওঁক দিয়া হল। তাতে তেঁও ৪৮ #f? যেলি জ্বশ্বৰৰ ঘcয' মোৰ ও যি হেতুক দুঠিয়া মানুহৰ ঘুগ শুভকন কৰিবলৈ তেও যোক প্যাভিষেক কৰিচে মন ভ যহিক সুস্ত কৰি বলৈ ঘৰু বন্দিয়াৰ মানুহক মুকলি কৰিবলৈ ঘৰু গ্ৰনুলা মানুহে চঙ্ক পোকনি ফুৰিবলৈ চেপেটত ৪৯ ধৰিবলৈ আৰু ঔশ্বৰৰ চাহ বৎসৰ কীৰ্ত্তন কৰি বলৈ তেও যোক পৰিয়াইছে যতে এই কথH লিপ স্মা • ছিল সেই হই পলে পচে ভেও পুtি বানুি পৰিচাৰ কৰ হাত দি বহিল। যিবিলাক সিনা ঘাঁচিল সেই এইবিলাকে ভেঙ্ক হৰ লাtি চায় ছিল। ২৪ তেতিয়া তেঁও সিবিক কব বৰিলে ঘতি এই লিথ ২২ ভোযেলাফে না ৰ হল। otro estar তাৰে সৰী দিলে দ্বাৰু যি শুভ সূ* তেঁওৰ মুখৰপৰা জ হল সেই ফুৎ বিস্ময় মানি লিবিলাকে দুলিলে