পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/১৮৫

182 ২ দ্বিতীয় পৰু লুকে কৰ17, ৩ ককৎ এই। তেতিয়া এটাই সহ সুফিয়া নীৰ ৪ নাম লেবলৈ গল্। দাদৰ পৰিয়াল গ্ৰো ৰহৰ মাজ- যুস গ্ৰাফিল এই নিমিত্তে গলিলি ৫ নজৰেত নাৰৰ য়িদাহশ বীতল যে নাযে দাওৰ নগৰ তেঁও বাস্ত। ভাৰ্য্যা গৰ্ভৱতী মৰিয়ায় ৬ সৈতে নাম লেখলৈ। সেই কান সিবিলা ৭ ভাভে ষ্ণোতেই তাইৰ প্ৰসৱৰ কাল শষ হল। পাচে তাইৰ পুতে লৰা ও জল ঘৰু ভাৰু কাপৰেৰে মেহ Yয় চৰিয়া 2লে যিহেতুক সবাই ঘৰ নিৰিল কিন্তু ৮ নাইকিচিল্। মেই দেশ কেভেষ্টি সয়িয় ৯ গ্ৰাপোনা জাকৰ পৰদি ৰাতি থাকে। সেই কাল দে)। জ্বশ্বৰৰ দ- সিহঁতৰ ওচৰলৈ আহিল কৃষ জ্যোতি : সিহঁতৰ চাৰিওহলে দিণিতি কৰিলে তাতে ১০ সিহতৰ বতু ভয় লাগিল। তেতিয়া দূতে সিহঁতক ফুলিলে ন ৰাৰি যিহেতুক দেন মহানন্দদায়ক বড় শুভ বাৰ্তা যেয়ে এটয় মানুহৰ নিমিত্তে স্বৰ ৪১ জয়াকে ভহঁতক ম দিয়ে। ঘাজি দাদৰ না ৰৎ এজন ৰন্ধাকা তেঁও Xীভ প্ৰভু ওজিছে ঘৰু ৪২ কাপৰেৰে যেহেবা চৰিয়া শুৰয় হেhৱা সেই লাকি ১৩ তহঁতে পাবি এই তহঁতৰ এক্ চিন হৃব। তেতিয়া ৪৪ তুতি ৰিছিল ঘৰু ও হই ঔশ্বৰ গৌৰৱ পৃহি বী শল মানুহ পতি নুহ হে এই ফ{{ কৈজি এই ৰুপে বন্ধ সৰণি সৈন্য সেই দুত লগৎ ৪৫ গ্ৰাচি। সেই দু সকলে সিহঁতক এড়ি সৰলৈ গৎ পাচে ৱসিয়াহঁতে ঘনো গৃন্যে দুলিলে স্নাহ