পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/১৮২

৪ 2xপৰ্য নৰুে কৰ 179 ৪৩ হলো বন্য। যে ভুৰ যাক যে যে চৰলৈ ৪৪ ‘ঘাহিদে এয়ে যে সাগ। যি হেতু তো শুভ বতৰা যোৰ ফান ৭লিতেই লৰয় হত্ৰষিৎ জুই যে গভ- নচিলে। যি যাহে তীলে ৪৫ সিও বন্য যি হেতুক যিহকে তেঁওঘাস, ঐশ্বৰে কলে সেয়ে প্ৰত্যক স্বাব। ৪৬ পচে মাৰিয়ায় পুলিলে যে মনে যিহ বড় ৪। তুলি মানে স্নক যে ঘাঝা যো ৰা কৰেশ্ব ৪৮ বৎ ঘনন্দি হয়। তেঁও দুনীবেটী ফাললৈ চালে সেই হেতুক দেয়। এতিয়াৰে সদৌ পুৰুষে যোক ৪৯ ধন্য ধুলিৰ যি হেতুক যি জন্ পৰমী তেঁও যোৰaf ৫০ বত্ কাম কৰিলে তেঁও নাম বৰ। যিবিলাকে তেঁও, তুৰায় সেই সকললৈ তেঁও পা' পুৰুষ ৫। যে ৫াকে। তেও ঘাগো বাজাৰে কেৰাযৎ দেৱালে ঘা দৰ্লিভ মানুহক সিহঁৰ মন কাস ৫২ নাৰেই তেও লাহুম্ কৰিছে লৱন্ত মানুহক সিহঁত তুলীৰ্ণীপৰা নমাইচে কিন্তু সামান্য যাৰ 3 হক ও কৰিছে। প্যাক ক্ষুধাতু তেঁও ওম বেহানি দি তৃপিতি পোৱাইছে কিন্তু বনৱন্ত সকল ৫৪ সুবাহাতে পাঁচি দিয়ে। ঘৰুতেও ঘামা পিত্ৰাদি ঘৰ্থাৎ ঘাবৰহাম আৰু তেওৰু সন্ততি সকল লে ৫৫ ঘনত্ত ৰুপে যেনেকৈ কৈছিল সেই কুণে ঘুপোন ঘষ্কয় ছলৈ মন কৰি ঘাঁপেনি যিশৰএল বন্দি হিৎ প্যাচ ৫৬ ৰিছে। পচে যাবিয়া তিনি যাহা তেঁওৰ লত গ্লাচিল তা পচে পোনা ঘৰলৈ উভতি।