পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/১৬৩

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

160 ১৩ ত্ৰয়োদশ পৰমাকে কৰা। পড়ে কিন্তু যাকে তেও যন লাগে সেই মনস্থবিলাক ২১ লৈ সেই দিন ছুটি কৰিছে। যদি কোনো বয় তোমো লাক বোলে দে} ভে এNেY_ কি ত— তেৱো ন ২২ পতীয়াবা যি হেতু মিচ খুভ সকল মিচা ঘাচাৰ্য সকল ওতিব ঘা যদি মনস্থ সফল ভূযিব পাৰে ভেবে যিহুড়ে সিহজে ভুমে এনে চিন দুশি কয় ২৩ দেব। কিন্তু ডেমোলক সাৱনি হয়া দে যয় ঘা ৪ গোই এটয় নি? তোমোক কৈছে। কিন্তু ২৫ সেই দু2 Hীচে (সই কানাতেই বেলি নোলাব ঘোনে ও যোনী ন কৰিব পৰাৰ তৰাহি পৰি গাৰু ২৩ সৰ এটয় মহিমা লবি। তেতিয়মানুহৰ তে মহা মহিমা ঐশ্বৰ্য ল= লৈ মেঘ ওহি গ্ৰেহিব ২৭ সিহঁতে দেবি সেই বেলা তেও চাবিও ক'ল পৃথিবীৰ যাৰপৰা সৰ সীমালৈকে ঘানা - সকল পহিয়ায় গ্ৰালেন মনস্থ সকল ২৮ টেবি। এভিয়া তিযৰু চৰ এ ওপঘ শি? যেতিয়া ভান্ আল ই' হৃহিণ বৰে তেতিয়া এই কাল ওচৰ চাপি তুলি তেঘ নৃষ্ণে আলি এলে কৈ এইবিলাক ক'tfও পূৰ্ত্তিৰ দে&ি সেয়ে ওচ যে ২৯ দুৱাৰ মুভে হন্ গুলি জালা! তোমোলাকময় ৩° সুৰুপ কৰি কঁও এই বিলাক পাড়া না হলে এই বিলাক মানুহ ন ব ক ৰা পৃথিও ৰৈ যাব ভপি মো ক?}} বৈ নে যাব। ৩৪ কিন্তু সেই দিন ঘৰু সেই তাৰ কথা কোনো নে জনে সৰগৰ সৰুলে ও নে জানে গ্লাভেৰেওঁ