পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/১৬১

258 ৪২ দুদৰ্শ প¥ মাঝে। বন কিছু যা ভৰালৎ পেলায় দিচে, কিন্তু তাই ঘাপনি দাবিদ্য— সব দিছে। পঙ্ক ভেও হিপ ও ল'য় ীৈচে সেই সময়ভে তেওঁক ১৩ শিষ্য মতন্ত্ৰে' এজনে ফুলিলে হে ৫৫ CেAfাক এই কেনে শিল কেন বাছুন। যিশু উেক ওৰ দিলে বোন ভূত্ৰ এই বড় বা কি দেচি। যি শিন অললৈ ন পড়ে এনে এ শিলৰ ও73 গ্লা এ ৩ শিল্ নে ২৫কিৰ। 3েও জিতব পৰ্বতৰ ওপৰত মন্দিৰ গ্লা কহিল, পিত্তৰে ঘৰে (যাহনে গ্ৰাএতেও বিশ্বাসে বিলে ঘxfe সূৰু এই হিলা ৪ + কেতিয় স্থাৰ গাৰু এই বিল ফ20 পছু হৰা ৫ কাল চিন্ কি। সে হি3ে ম লয় সিবিলাক কৰ বৰিলে বোলে সাবধান কোনোএ যেন তুঘো ৬ লাফ নুতুল"য়। যি হেতু য় ভ এনেকৈ তুলি। ভালেযান্ যাহ মোৰ নামকৈ মাহৰ ভালেমান ৰো ভয় জনাব কন্তু তোমেলিকে ৰন যতৰা শুনি ৭ চিন্তান কৰি যি হেতুক এইবিলাক থাশ হব লগ ৮ গ্ৰাছে কিন্তু শে এতিয় ন হয়। এ ৰাজ্যৰ য'হ এ জাত যা বিৰোবে ঘৰু এক ৰজাৰ বিৰো বে ঘা বলা ওহিব। হয়ে ভুমিকল্প ঐকাল তা ৯ ৰ দুৰ ঘৰ এইঞ্জিল কিন্তু ভোযেল ভিস হাৱাযি হেতুক সিহঁতে তোমালক মেল সেবায় দিব নি দ্ম নিল ভেলোকে কি বা ঘৰু ৰজা তৰিয়াৰ দুগলৈ যোৰণে তোযেলাকৰ বি ২৩ বেহে সাকী কাবলৈ তেলোক ঘনিৰ। ঘাগেই