পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/১৫৪

151 ১৪ একুশ শমকে কাজ যি অন দ্যাহে তেঁও বন। ঘাঘ পিতৃ দাওদুস্থ যি ৰজ। কৃৰ নামে ঘাহিছে দিয়ে বলা যহা হো না। ৪৪ পচে যিশু যিশ}লম, বৈ ঝুম্বৰ মন্দিৰলৈ গন্ি ঘ$ বিয়পিবেলা হল তেও চাৰিওলৰ এ ইহ্নে নেই সেই বাবে অন লালৈ বীভলিয়লৈ গল। পাঁচ দিন বিলকি বীতানিয়া'বা ঘাহিৰ ১৩ বেলা তেঁওৰ ভোক লংটি পাঁচে পডে ভৰণৰ এজোপা তুিমৰুচ দুহৈৎ দে»ি তা= cট ঘাচেছ নে নয় হয় কে জানিবলৈ গল তাৰ ওচৰলৈ গৈ দে৫ে দণ বিলাক ঘটে আৰু একোনায় যি হেতুক টি বহিৰৰ ৪ কাল ভেনিয়া ন হয়। এই হেতু যিশু x/=? দুলিলে এতিয়াৰপৰা কোন কালে কোনো ডোৰ 3g ন ও তেঁও শিল্পাঞ্চলে সেই কপ শুনিলে। পাচে সিৰিলকি যিশীলমলৈ ঘহিল, যি যদি বলৈ গৈ যিবিলাকে তাৰ যজিৎ কিনা বেচা কৰিছিল সিহঁত ভুলি দোলে। ঘা বনিয়াহত চাপ ৪৬ পৰু বেচাহত ঘাস ওতোতায় পেলে গ্ৰে মন্দিৰ ৪৭ দি কোনো বেহানি কঢ়িয়ায় নিব নি দিলে। স্থাৰু তেও সিবিলাক শি2}য় দুলিলে সকলো ৰাজ্যৰ নিমিত্তে যোৰ ঘৰ -Yzনা গুহ ঠুলি 2Tfত, জব এনে লে.21 জানো যায় কিন্তু তহতে তাকে চোৰৰ শলি কবি। ৪৮ ডেভিয়া ব্যাপ সকলে বনি পুৰোহিতনকলে ভাবে শুনি তেঁও কেনেকৈ বিনাশ কৰিব এই ছিদ চায় মুৰি ধৰিলে এটা মানুহে তেও শিনিতে বিস্ময়