পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/১৩১

128 ৬ ঘন্ত পৰু যাৰ্কে বৰা যা মানুহ গা-হা দি সিহঁত দুস্ত কৰিলে এই বিনে ঘৰু তা একো প্যান্টাৰ্য ক্ৰিয়া কৰিৰ নোৱা ৬ বিলে তেও সিহঁতৰ নাস্তিক দেrি বিময় মানিলে পচে শিমায় পাবে তুৰিলে। ঘাত ঘনৰৰে তেঁও ৭ সেই বাৰে জন শিষ্যৰু যতি ঘানি দুজন দুজনকৈ পা ৰলৈ ধৰিলে দ্বাৰু সিৰিলাক ঘশুচি ঘাতৰ ওপ ৮ বৎ ঘধিকাৰ পাতিলে আৰু লাঃী বাতিৰেকে বাট সযল ভা ভালো তিনি বুভিয়াকে ঘদি কৰি ৯ একো ন লবলৈ ঘাডা কৰিলে। গ্ৰা ফনী ভৰিও পিবিলৈ ঘা দ্ৰয় চেfলা নি নিষিলৈ তেও ঘাস ১৪ কৰিলে। সিবিণফ তেঁও আয়াকে ধুলিলে তোমোলাক যিহই যি ঘৰলৈ যাব সেই নাৰণৰ নোযোৱমানে ১১ ভাতে কিবা ঘা যি কোনোএ তাযেলা আলহি নোসোহে ঘৰ তোমোলাকৰ কং তু হলে তা তোমোলাক, যা বেলা সিহঁত সাকী ৰূৰলৈ তোমোলাকভৰি বুলি ঝোকাৰি পেলাব যয় ভোমো লাক ৰুপকৈ কও সেব দিন! সেই নাৰ ভণ্ড ১২ কৈ সদমৰে ঘৰৰে ভণ্ড ঘভিসহনীয় জব। তা ১৩ পাচে সিবিনাকে গৈ মানুহে মন পালটোৱা ঘৰশাক ইয়াকে কীৰ্ত্তন কৰিলে ঘৰু ভালেমা ভুং দোলে ঘৰু ভালে মন বোগি ভেল দাহায় দুস্ত কৰিলে। ৪৪ তেও নাম বন্ধ দূৰলৈকে বাপিল সেই নিমিত্তে হে বেদ ৰায় তেঁও গ্ৰ2নি শুনি ইলিলে য়োহন বুক্‌ মৃত্যুবা ফ্ৰিল্ এই হেতুক ঘশ্চৰ্য্য কম্ম তেঁওe ও দেথা যায় কোনো কোনো বোলে ও এলিয়াহ ৰু