পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/১০৭

104 ২৭ সপ্তবিপতি পৰ্ব মতিঙভনি। ঘৰু ঘামাৰ সন্ততিৰ গীতো লাগে। (ততিয়া তেও বাৰাক যেলি সিহতৰ হাত দিলে আৰু যিশ চেকনিৰে কোবায় ৫ শ দিবলৈ শেবায় দিলে। ২৭ পাচে দাবৰ হত শুক পিতেতিয়ালৈ নিলে পাছে ২৮ এই টিপাহি তেঁওৰ ওচৰতে 118থায় তেঁওৰ কা পতৃ সোলে!কায় এ ন বেচেন বৰনিয়া কাপ তে ২৯ ও নিলে গ্ৰাৰু সিহঁতে কাইটৰ এটা টুপি সাজি তেঁওৰ মুৰ দিলে ‘এ’ৰু সৌফা এতালুতেও হাত দিলে পচে গঁ পাৰি ধুলিলে হে যিদীহঁতৰ বলা জয়যুক্ত হোৱা এই টুলি তেঁও বিকনা কৰিলে। ৩০ পাচে তেওৰ গাৰ 2ই দিলে সেই সৌকাৰে তেওৰ ৩; সুৰ কোবালে। স্নাত সুনন্তৰে তেঁও বিকন কৰি সেই বেঙেনা বনিয়া কাতৃ োলোকায় তেঁৰ সুফিয়া কাপ পিনু তেঁওক ক্ৰশ দিবলৈ লৈ গল। ৩২ পাচে বাজলৈ ওলয় সিহঁতে শীযে নামে এক কিৰে নীয়া লা পায় তা বেগৰ বৰি ফুণ নিবলৈ ৩৩ পচে গলগত লৈ অৰ্থাৎ মৰিশালিনীলৈ গৈ ৩৪ সিহতে তেঁও শিশু মিহলী সিকা সাবলৈ দিলে পাচে ৩; তাক চাকি চায় তেও নেথালে সিহঁতে তেঁওক কশ, বন্দুম্ কৰিলে ঘাৰু ঘাম: বস্ত্ৰ সিবিলাকে বলিলে "ঘামাৰ চোলা নিমিত্তে সৰ্তি কৰিলে এই আশ্চৰ্য বাক্য পূৰ কৰিবলৈ সিহঁত গুণিত কৰি তেঁওৰ ৩৬ কাপৰ বঁট ললে পচে সিহঁতে তাতে বহি তেও ৩৭ বথি arjকি। ঘৰু যিঙ্কদীহঁতৰ ৰজা যিশু ও ললে।