পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/১০৫

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

102 ২৭ দণ্ডবিপতি পৰ্ব্ব মাতিউভনিত। হিত সঙ্কলকে গাৰোই সকলে সেই ত্ৰিশ টকা ৫ ৰুপ ওভোতায় দি কলেবেলে ময় ঘহিস পাল পৰ হাত দি পাতক কহিলোঁ নিবিলাকে বোলে ৬ ভাৎ ঘামা কি কা কা তুমিই জানা। তেতিয়া সেই ৰুপ যদিৰ পেলায় গুচি গ + পচে ঘাপে ৭' নাকে প্যানি ফঁহি দিলে। ঘাতক্ষ্মন্তুৰে পূবান পুৰোহিতসকলে ৰুপ ঘানি টুলিলে দিল বনৰ ল িক?বলৈ মুনুচিৎ কিয়নো এয়ে তেজৰ ৮ মে। পাচে সিবিলাফে স্থলচ কহি বিদেশি মানুহৰ মৈদাম বালিবলৈ সেই ৰুপ দি যাৰহ্ এন্ প যা কিনিলে এই হেতুক সেই পাৰ নাম ঘাজি ৯ লৈকে তেজৰ ঠুলি কয়। তেতিয়া ঘাচাৰ্য এই বাক্য গুফ ইল যাৰে মেলি যিশৰলৰ সন্তু তিন কৰিলে তাবে যা সেই ত্ৰিশ টকাকে সিবি • লাকে ললে ঘা যি ৰুপ যিহায় নিৰুপণ কৰিছিল সেই ৰুপে মাৰৰ পাৰৰ কাৰ তাকে দিলে। ১১ তেতিয়া যিশু ঘধিকাৰ ঘাস থিয় হলগৈ পাচে ঘধিকাৰে তেও জয়কে দুধিলে বোলে তুমি যি ২২ দীহঁত বা নে। যিশু তেঁওক ইলিলে তুমি কৈচা যেতিয়া পূবান পুৰোহিত্সকলে গাবোঢ়া সবে তেঁওক বাদ দিলে তেতিয়া তেও একো উত্তৰ ন ১৩ কৰিলে। ঘাতঘনন্তৰে পীলাতে তেঁওক ধুলিলে- ৪৪-৩বিলাকে কি কি “যাগ দিছে তুমি তাক শুনিচা নে পাঁচে ওে একেষাৰাত্তৰ নকৰিলে তাতে ঘধি কাৰে বড় বিস্ময় নিলে। ৪৫ সেই বিঙ্গ সময় যাকে প্ৰায় অজ্ঞা কৰে এনে এটা