এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
পাণ্ডুনাথৰ মন্দিৰ পাব। কামৰূপীয়াসকলে সেই কালত এই মন্দিৰৰ কাষতেই নইৰ পাৰত নিজ নিজ বাহৰ একোডোখৰ সাজি ৰাখিছিল। আৰু এই পাণ্ডুনাথৰ ঘটেদিয়েই পাৰ হৈ কেৱে চিলাৰ চকিৰে, কেৱে চেচামুখেৰে নিজ নিজ ঠাইৰ পৰা গুৱাহাটীলৈ অহা-যোৱা কৰিছিল। কামৰূপৰ বৰুৱা চোধাৰী সকলে এই বাহৰৰ কাষতে নিজ নিজ নাও ৰাখিছিল।
দিনত গুৱাহাটী নগৰত এই ঘটনা হোৱাৰ পিছত গধূলি নৌ হওঁতেই কামৰূপীয়া চৌধাৰী বৰুৱা সকলোটিয়েই বুজৰ বৰুৱা দুজনক আগত লই এই পাণ্ডুৰ বাহৰলৈকে আহিল। সেই বাহৰলৈকে আহত হোৱা সকলোকে নিছিল। মৃত দেহ বাৰটা চকি পাৰ হৈ কামাখ্যাৰ দাতিৰ নামনিত আগেয়ে পুতি ছিল। গধূলি কামৰূপীয়া সকলো জনেই ভাত-পানী একো নাখাই চকুলো টুকি টুকি হা হুমুনিয়াহ কাঢ়ি পৰি থাকিল। পিছদিনা সকলোৱে ঘৰাঘৰি যোৱাৰ আগেয়ে খাই বই উঠি আলচ যুকুতি কৰিছিল।
