আগবাঢ়ি আহিব তেওঁক গুলিয়াই মাৰিম, আৰু তেওঁক পাছত যিজন আহিব, তেওঁৰো সেই দশা হ’ব। তৃতীয় জনাৰো তাকে হ’ব। তোমালোকৰ এজনকো শুদাই নেৰোঁ। এই কথা ফেৰি জানি আহিব খুজিলে আহিব পাৰা ”
জৰ্জৰ মাত আৰু অঙ্গিভঙ্গি দেখি সেই মানুহবোৰ অলপ পৰ তধা লাগি চাই থাকিল। মাৰ্কসৰ মন কিন্তু একণকে নটলিল। সি এই সুযোগ পাই জৰ্জৰ ফালে লক্ষ্য কৰি গুলি মাৰিলে। মাৰিয়েই কলে, “মনত নাই নে? তাক মাৰিব পাৰিলেই আমি বক্সিশ্ পাম।” ভগবানৰ ইচ্ছাত গুলি মৰা দেখিয়েই জৰ্জে পাছ হুঁহকি গল। গুলি জৰ্জৰ মূৰৰ চুলিৰ ওচৰৰে গ’ল। ইলাইজাই চিঁয়ৰ এটা মাৰিলে। জৰ্জে বেগাবেগিকৈ ইলাইজাৰ ওচৰলৈ গৈ কলে, “একোকে হোৱা নাই ইলাইজা, ভয় নেখাবা।”
ফিনিত্ৰসে কলে, “বক্তৃতা দিবলৈ আৰু সিহঁতৰ আগত তোৰ আৰু থিয় হ’ব নেলাগে। সিহঁত “ছোট লোক”।
জৰ্জে কলে, “জিম্ভাই, তই তোৰ বন্দুক লৈ তৈয়াৰ হৈ থাক্। সিহঁতৰ ফালে চাই থাক্। প্ৰথম মানুহটো ওলালেই মই গুলিয়াম, দ্বিতীয়টো ওলালেই তই গুলিয়াবি।”
“তই যদি মাৰিব নোৱাৰ।”
“মই মাৰিমেই” এনে কথা শুনি ফিনিএসৰ বৰ আনন্দ হ’ল।
মাৰ্কে গুলি মৰাৰ পাছত সেই মানুহ কেটাই কি কৰিব
