পৃষ্ঠা:তুলসী চৰিত্ৰ.djvu/২৬

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

(২৪)

আকাৰণে গঙ্গা খঙ্গিলাঁহা তুলসীক।
তুলসী স্ৰজিলা হৰি সবাতো অধিক॥
গঙ্গাত কহিলা ব্ৰহ্মা তুলসীৰ তত্ত্ব।
শুনিয়া গঙ্গাৰ ভৈল কৌতুক মনত॥
ব্ৰহ্মাৰ বচনে গঙ্গা মহা ৰঙ্গ ভৈলা।
জানু শিৰে প্ৰণামিয়া কৰ যোড়ে ৰৈলা॥
দুয়োৰৰ ভাঙিলা দ্বন্দ ব্ৰহ্মা প্ৰজাপতি।
কন্দল এড়িয়া দুয়ো তৈল মিত্ৰৱতী॥
গঙ্গা তুলসীয়ে দুয়ো এক প্ৰাণ ভৈলা।
পৰম আনন্দে হৰে দুইকো আস্বাসিলা॥
ব্ৰহ্মা বোলে মহাদেৱ শুনিয়ো বচন।
যাওক স্বৰ্গত চলি তুমি এতিক্ষণ॥
ব্ৰহ্মাৰ বচনে শিৱ মহা ৰঙ্গ ভৈলা।
গঙ্গা তুলনীয়ে কৈলাশক চলি গৈল॥
কোটী কোটী পাপ গুছে বিষ্ণু জল পানে।
কৃষ্ণ পদ শিৰে ধৰি ভগিৰথে ভনে॥
কলি যুগে কৃষ্ণৰ নামেসে সাধে গতি।
তুলসী চৰিত্ৰ এহি মানে সমাপতি॥
দ্বিজ ভগিৰথে কহে এড়ি আন কাম।
পাতক চড়োক ডাকি বোলা ৰাম ৰাম॥

সমাপ্ত।