পৃষ্ঠা:তিৰুতাৰ আত্মদান কাব্য.djvu/৬৩

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে

সিকালত হে চকুলো! নিচুকায় কোনে
দুভাগীক? তুমিয়ে নহয়?
জনক জীয়াৰী সীতা অশোক বনত যবে
বন্দিনী আছিল, হায়! তেনুৱা কালত,
আছিল লগত কোন! সৰমা? নহয়,
তুমিয়েহে সীতাৰ লগত॥
বিপদ বন্ধু তুমি, তুমি অতি দয়াবতী,
বৰ স্নেহ কৰা তুমি বিপদ কালত,
নিচিনে তোমাক আনে, মই চিনি পাওঁ,
তুমি মাথোঁ বন্ধু বিপদত॥
 * * * * *
 * * * * *

১০


কি কাম কৰিলা, দেবি? কিহৰ লগত আনি
মিহলি কৰিলা কাক? হায়! হে কল্পনা।
এৰি চকুলোৰ কথা, যাৰ কথা লাগে
কোৱা তাক নকৰা ছলনা॥