পৃষ্ঠা:তত্ত্ব-কথা (Tattva-Katha).pdf/১৩১

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩০
তত্ত্ব-কথা

পঞ্চ বৰিষতে যিটো ভোজনক এৰি।
শিশুলীলা কৰিয়া পূজন্ত মাত্ৰ হৰি।।
জানিয়া বিষয়-সুখ যত্নে দূৰ কৰি।
কুমাৰ কালৰেপৰা ভজিয়োক হৰি।। (ৰত্নাৱলী)

       ৰামকৃষ্ণ পৰমহংসদেৱে কৈছিল, "মনে নিৰ্জ্জনে ঈশ্বরেৰ চিন্তা করলে, জ্ঞান বৈরাগ্য ভক্তি লাভ হয়। কিন্তু সংসারে ফেলে রাখলে ঐ মন নীচ হয়ে যায়। সংসার জল, আর মনটি যেন দুধ। যদি জল ফেলে রাখ, তাহলে দুধে জলে মিশে এক হয়ে যায়। দুধকে দই পেতে মাখন তুলে যদি জলে রাখা যায় তাহলে ভাসে। সেই মাখন সংসার-জলে ফেলে রাখলেও মিশ্‌বে না, ভেসে থাকবে।”