এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
জ্ঞান-মালিনী
৯
তেৱেঁ কিবা কৰি মন,
দিলে যত সোণ-ধন,
মাটি-তলচীয়া ঘোপ—খনি আকৰক।
গ্ৰহ, তৰা, বেলি, জোন,
আছে আলাসতে পোন,
তেওঁৰেহে কৃপা-জৰি টনাটনি কৰি;—
লৰা-তিৰী-আই-ভাই
—এই সকলোকে পাই
মৰ-জগততো নৰে আছে জীৱ ধৰি।
তেওঁৰেহে মহিমাৰ
নাই কোনো ওৰ্-পাৰ্;
একো খিলি পাততো যে আছে কত চিন;—
তেওঁৰেহে নাম লই,
কেনে যথা-ঠব হই,
যত গছনিয়ে বাই যশস্যাৰ বীণ!
সকলোতে আছে তেওঁ;
কিন্তু নেদেখে যে কেওঁ,
ওৰণিৰে মুখ-ঢাকি থাকে ওচৰত;
সেয়ে খেপিয়ালে হায়!
পাবলৈকো নাই নাই
একণকো চিন-চাব, ধৰা-ওপৰত।
