এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬২
জ্ঞান-মালিনী
কেনি নো যাবগৈ লাগে,
চকুৰে নমনো মই;
খুন্দা ও খন্দনি খাই,
যেনি তেনি পৰোঁগই।
আমাৰ নিচিনা এনে
দুখীয়া লেহেৰা, দেও!
এই বিশ্ব-বজাৰত
নাই আৰু ক'তো কেও!
সি দেখি মাতিছোঁ মই,
অত যে মিনতি কৰি;
আহা,–আহাঁ, ভাইহত!
নিয়া মোকো বাহু, ধৰি।
বেচি তো নেলাগে মোক,
এফেৰি পোহৰ মুঠে;
তাকে পালে উলাহতে,
হিয়া মোৰ নাচি উঠে।
এটপি চকুৰ লো,
এখনি কোমল হিয়া,
