পৃষ্ঠা:জুৰণি.pdf/১৭

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
জুৰণি ৷
 

পাৰিষদ প্ৰেৰণাত, কেতিযাবা নিজে,
মনোমত কাৰ্য্য কৰি সংসাৰত মজে।

দেহেশ্বৰ মানৱাত্মা—ৰাজ-ৰাজেশ্বৰ,
মনকো দমকি শাসে দেহা নিৰন্তৰ।

—🙪⏺🙪—


কল্পনা।

মনৰ অধীন প্ৰজা চকু বাহিৰত,
সীমাবন্ধা শক্তি তাৰ, আতি যথাৱত।
বাহ্যিক জগত জুৰি সৌন্দৰ্য্য যি ফেৰি,
পূজেহি প্ৰভুৰ পাৰ তাকে আগ কৰি।
আৰু দুটি দিব্য চকু, গাতে লাগি থকা,
পচাৰতে ত্ৰিভুবন একচিত্ৰে অঁকা।
আজন্মে মনক সেৱি পায় প্ৰতিদান,
বিষাদত শান্তি লাভ সাগৰ সমান;
দুৰাশাত পিয়ে পানী ভেদি মৰীচিকা,
অভাৱত সম্ভোগৰ পূৰ্ণ প্ৰহেলিকা।
অন্তৰ বাহিৰ আৰু নভৰা ভাগৰ,
নিতে ন ন পূজা দিয়ে দীপ্তি সৌন্দৰ্য্যৰ!

কল্পনা সি জুৰি চকু, বিশ্বৰাজ্য ঘূৰে।
সৃষ্টি মাজে দেহেশ্বৰে তাকে পিন্ধি ফুৰে।

৬৮৩