এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ৫৫ )
১৮
নাথাকে মাণিক সকলোটি পৰ্ব্বতত,
নিমিলে মুকুতা-গজ সকলো গজত;
সকলো স্থানতে নাই সাধু মহাজন,
সকলো হাবিতে নাই সুগন্ধি চন্দন।
১৯
শান্তি তুল্য নাই কোনো তপস্যা সাধন,
কি আছে সন্তোষ তুল্য সুখৰ কাৰণ?
তৃষ্ণাৰ * সমান ব্যাধি নাই যে শকত,
দয়াৰ সমান ধৰ্ম্ম নাই জগতত।
২০
অস্থায়ী মানব-দেহা, অনিত্য বিভৱ,
চিৰকাল কেতিয়াও নাথাকে ইসৱ;
নিতৌ ওচৰ চাপি আহিছে মৰণ,
হেন জানি কৰাঁ ধৰ্ম্ম-কৰ্ম্মৰ সাধন।
২১
পৰ-উপকাৰ ব্ৰত যাৰ হৃদয়ত,
পৰ-হিত-চিন্তা হেৰাঁ জাগিছে সতত;
তেনে সাধু পুৰুষৰ নহয় বিপদ,
খোজে প্ৰতি পায় তেওঁ সন্তোষ সস্পদ।
* তৃষ্ণা—বিষয়-বাসনা।
