পৃষ্ঠা:জিলিকনি-আনন্দচন্দ্ৰ আগৰৱালা.pdf/৫৬

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

( ৪৮ )

স্বভাৱৰ লীলা-খেলা চাই চাই চাই,
পকালোঁ মূৰৰ চুলি নানা শিক্ষা পাই;
উৰণ, বুৰণ, আৰু গজন, ভ্ৰমণ,
যত দেখোঁ সকলোটি হিতৰ কাৰণ।
যদি চাব জানা এই সুন্দৰ জগৎ,
শিক্ষাৰ বিষয় পাবা অনেক মহৎ।
অক্ষয় অমুল্য জ্ঞান-ৰতনেৰেৰে ভৰা
বিশ্ব-পুথি পঢ়াঁ বিশ্ব-খনিকৰে কৰা।
একেটা ঘৰৰ ছাল আকাশমণ্ডল,
একেটা ঘৰৰ ভেঁটি এই ধৰা তল;
একেটা বেলিয়ে দিয়ে পোহৰ দিনত,
এক জোনে জিলিকায় নিশাৰ ভাগত;
একে বায়ু, একে পানী, আমাৰ আহাৰ,
একে তেজ, একে মাংস দেহত আমাৰ;
কৰিছে সবাকে এক বিশ্ব-খনিকৰ,
নৰ-নাৰী পুত্ৰ কন্যা এক ঈশ্বৰৰ;
সবাকে পালিছে তেওঁ সমান স্নেহেৰে,
জোনৰ জোনাক তেওঁ দিয়ে ঘৰে ঘৰে।
সবাকে বিলায় বায়ু ভেদাভেদ নাই,
সকলোৱে সম ভাগে জুই-পানী পায়
পৃথিবীয়ে দিয়ে শস্য বেলিয়ে পোহৰ,
কেনে সম-দৰশন, দয়া ঈশ্বৰৰ।