এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৭৬
জয়মতী।
ন্যায়-ফুকন।— কি হব উপায়!
ৰাজমাও।— কিবা চাই আছা বেজ!
আতিকে বিষম গতি দেখিছোঁ লৰাৰ।
অতুল ঐশ্বৰ্য্য পাবাঁ মোৰ দান তুমি,
বঁচালে বাছাক।
বেজবৰুৱা।— স্থিৰ হোৱা ৰাজমাও।।
নকৰোঁ যত্নৰ ক্ৰটী, কৰা নাই লেশ।
ধনৰ আশাত। চিন্তাৰ বিকাৰ ঘোৰ,
অনুতাপ আৰু ৰোগৰ কাৰণ মূল।
প্ৰকৃত ঘটনা আৱশ্যক জানিবৰ,
ব্যৱস্থাৰ আগে।
ন্যায়-ফুকন।— জানা তো বৰুৱাদেৱ, চলিত ঘটনা;—
গদাপাণি নিৰুদ্দেশ, সতী জয়মতী
সভাত লাঞ্ছিত আৰু ঘোৰ পীড়নত,
সন্ধান নিদিয়ে দেখি; ৰজা হল জানাঁ
নায়ক প্ৰধান তাৰ। তৰোপৰি শুনাঁ,
বাঢ়িছে আশঙ্কা ঘোৰ গদাপাণিলই,
কাহানি ধৰেহি বুলি, ৰণবলে আহি;—
শুনিছোঁ ৰণৰ সজ্জা হইছে যুগুত
নগা পাহাৰত। এয়ে চিন্তামুল,
আৰু বিকাৰ-কাৰণ।
বেজবৰুৱা।— মানিলো প্ৰত্যেক।
ঔষধ সেৱন, আৰু ভাব পাহৰণ,
উভয় ব্যৱস্থা ধৰি, চলাঁ দিন চাৰি।
