পৃষ্ঠা:জয়মতী.pdf/৮৪

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৭৪
জয়মতী

 আছে আৰু বাহুবল চম্ফল ডেকৰি।
 দহজন সামৰিব পাৰোঁ অকলই।
 জিনিম যৱন গই সমুখ ৰণত,
 নিপাতি যতেকমানে শত্ৰুসেনাগণ,
 স্বহাতে বধিম কালি আজমতৰাক;—
 উদ্ধাৰিম দেশ মোৰ কামাখ্যাৰ থান্।
 নতুবা সঁপিম ৰঙ্গমনে দেহা এই
 শত্ৰুৰ হাতত, নোৱাৰোঁ জিনিব যদি
 সামান্য যৱনদল।—জিনিম, জিনিম,
 জিনিম যৱন। (উত্ৰাৱল হৈ, নিমিষতে মৌন )
 অহ! যি দেশ উদ্ধাৰ হেতু জয়মতী,
 প্ৰাণাধিকা কন্যা মোৰ,—আজি নাৰীবলি,—
 সহিছে যি নিৰ্য্যাতন, যি দেশ কাৰণে,—
 সেই দেশ সঁপি দিম শত্ৰুক অবাধে?—
 অসম্ভৱ, অসম্ভৱ, এই জীৱনত।
 (সবেগে প্ৰস্থান }