পৃষ্ঠা:জয়মতী.pdf/৬০

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৫0
জয়মতী।


বৰুৱা।— কিমতে পশিলাঁ আহি এই বন্দীশাল?
 —কিবা প্ৰয়োজন?

পদ্মা।— সন্তাপে লগালে বাট;
 উদ্বেগে সবল কৰি আনিছে ই ঠাই।
 কৰাঁ যদি দয়া তুমি, কৰোঁ নিবেদন
 যিবা অভিপ্ৰায়।

বৰুৱা।— শক্তিয়ে আটিলে মোৰ
 ৰাখিম খাটনি।

পদ্মা।— শক্তিৰ নাটনি নাই।

আহিনী।—ইচ্ছা মাথোঁ লাগে।

বৰুৱা।— ইচ্ছাৰ অভাৱ নাই,
 নাপাওঁ যদিহে বাট, কি আছে উপায়!

পদ্মা।— ৰাখাঁ যদি অনুৰোধ, দিয়াঁ অনুমতি,
 সখী দৰশন লাভ কৰোঁ এটি বাৰ।

বৰুৱা।— জীৱন্তে অসাধ্য কাম
 নাই আতপৰ; অসৰ অনুৰোধ
 নকৰাঁ গাভৰু!

পদ্ম।— দৰশন লাভ মাধ্যে।
 নাই আন অভিপ্ৰায়; নকৰাঁ সন্দেহ।

বৰুৱা।— নকৰোঁ সন্দেহ।
 কৰ্ত্তব্যত বন্ধা মই; কি আছে উপায়!

লেচাই।—আনি দিয়াঁ আইতাক মোৰ।

আহিনী।— নিৰুপায়!

লাই।— আছে কত আইতা লুকাই?