পৃষ্ঠা:জয়মতী.pdf/৪৬

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
পঞ্চম গৰ্ভাঙ্ক।

ৰাজমাও-টোল—ভিতৰ-চ’ৰা।
(ৰাজমাও আৰু ন্যায়সোধা গোহাঞি ফুকন)

ৰাজমাও।— পিছে, ডাঙ্গৰীয়া!
সতীৰ উদ্ধাৰ হেতু যুগুত উপায়
পালাঁ নে বিচাৰি কিবা?

ন্যায়সোধা ফুকন।— নেদেখোঁ উপায়!
মন্ত্ৰণাত মত্ত ৰজা; নামানে আমাক!
মাতৃৰ বুজনি বুলি, তৱ উপদেশে
জানোবা ধৰায় গুণ।

ৰাজমাও।— অৱশ্যে বুজাম মই।
কিন্তু, ডাঙ্গৰীয়া, নামানিলে কথা মোৰ
কি হব উপায়?

ন্যায়-ফুকন।— নিৰুপায় ৰাজমাও!
তথাপি এষাৰ চোৱাঁ কিবা ফলোদয়।
বুজাবাঁ বিশেষকই,—নীতিবিগৰ্হিত
নাৰী-অত্যাচাৰ কথা। তাতে জয়মতী
অতি পতিপ্ৰাণা;—পীড়ে যদি মহাসতী,
ৰাজলক্ষ্মী নৰব নিশ্চয়, ইন্দ্ৰবংশী
আহোম কুলত।

ৰাজমাও।—বুজাম তদ্ৰূপ।