এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০৮
জয়মতী।
ৰজা।— অবাবত?
কিয় কোৱাঁ অযুগুত কথা?
যি কাৰ্য্যে মঙ্গল মোৰ, ৰাজ্যত চৌপাশে
শান্তি স্থাপনা হয় বাহিৰে ভিতৰে;
কি বুলি অবিধি বোলাঁ, ৰাজনীতি মতে,
তেনে শুভ কাৰ্য্য তুমি?
ফুকন।— নুবুজিলোঁ মই,
নকৰিলে অঙ্গক্ষত গদাপাণি বীৰ।
কিবা অমঙ্গল আছে ভিতৰি ৰজাৰ,
কিয় বা অশান্তি বাঢ়ে ৰাজ্যত বাহিৰে।
ৰজা।— নকবাঁ বিস্তৰ।
অঙ্গক্ষত উজু কথা। বধৰ উপায়
আলচাঁ সভাত আজি। মহাশত্ৰু মোৰ
ই ৰাজ্যত গদাপাণি। নবধিলে তাক,
নুগুচে অশান্তি মোৰ।
বু: গো:।— ভাবি চোৱাঁ পুনৰপি,
স্বৰূপ কইছে স্বৰ্গদেৱে। গমি চোৱাঁ
অতীতৰ শোক-লগা কথা! অকালত
হেৰুৱালোঁ, কত জনা যোগ্য স্বৰ্গদেৱ!
ৰাজযোগ্য কোৱঁৰৰ পক্ষাপক্ষ হই,
আমিও হইছোঁ সেই পাপকৰ্ম্মভাগী।
সলোৱাঁ এতেকে, হেৰা, বিপৰীত ভাব
আহাঁ বাটলই।