এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৩৮)
দূৰত থাকিলে শোভা মুৰুখ জনৰ। (৮২)
অলঙ্কাৰ পিন্ধে যদি পাট পাটম্বৰ॥
অল্প বেলি মাত্ৰ তাক কৰয় শোভন।
যাবত সভাত কিছু নোবোলে বচন॥
বচনত তাৰ সবে উমানক পাৱে।
জানিয়া তাহাক সবে মুৰ্খ ভাৱে পাৱে॥
মুৰ্খ ভৈলে বস্ত্ৰ অ ঙ্কাৰ কিয় পিন্ধে।
আগত নোবোলে একো পাছে তাক নিন্দে॥
ক্ষণে আসিবাৰ তাৰ কুবুাদ্ধ স্বভায়।
সাধু সবে বেলে আৰ পাইবি পৰ ভাৱ॥
খলুৱাৰ দোষে তাৰ বংশে দুখ পান্ত।
শুনিয়োক কহো আবে ইহাৰ দৃষ্টান্ত॥
সীতাক হৰিয়া যাতো নিলা লঙ্কেশ্বৰ। (৮৩)
তাৰদোষে বন্ধুগণ গৈলা যমঘৰ॥
যাতো তাকো আচৰিয়া আছন্ত সাগৰ।
তাতেসে বান্ধিলে সেতু ৰাম গদাধৰ॥
(৮২) দূৰতঃ শোভতে মুৰ্খো লম্বশাত পটাবৃতঃ।
তাবচ্চ শোভতে মুৰ্খো যাবৎ কিঞ্চিন্ন ভাষতে॥
(৮৩) খলঃ কৰোতি দুৰ্ব্বৃত্তং নুনং ফলতি সাধুষু
দশাননোহহরৎ সীতাং বন্ধনন্ত মহোদধেঃ।
