যেন মৃতৱত নাহি আৰ তত ব্ৰহ্মায়ো মৰন্ত ৰূপ ঢাকিলন্ত হংস যান এৰি নানা তুতি ৰড়ি ধেনুকাক মাৰি তাল ফল পাৰি কদম্বে চড়িলা কালিয়ে ঝড়িলা ফণাৰ উপৰে উঠি নৃত্য কৰে নাগপত্নীচয় কালিক নিৰ্ভয় তীৰত চড়িলা গলত বান্ধিল নিকালি কালিক গোপ গোপীক একচিত্ত কৰি সাধৈ ব্ৰত ধৰি
পৰিল হংসত। চেতন গাৱত॥ দেখি ভগৱন্ত। দুনাই জীলন্ত॥ চৰণত পৰি। গৃহে গৈলা লৰি॥ গাছক আছাৰি। ভুঞ্জাইলা মুৰাৰি॥ হ্ৰদত পৰিলা। শিৰত চৰিলা॥ দেৱ দামোদৰে। সিটো সৰ্প মৰে॥ বুলিলা বিনয়। দিলা কৃপাময়॥ জ্ঞাতিয়ে বেঢ়িলা। যশোদা কান্দিল॥ পিলা বনাগ্নিক। ৰঞ্জিলা অধিক॥ গোপৰ কুমাৰী। স্বামী হুইবা হৰি॥
