ভগৱানৰ বিভূতি ব্যাখ্যাত সন্মোহিত হৈ পৰমাৰ্থ প্রার্থী ভক্তশিষ্য কৃষ্ণপ্রাণ অৰ্জ্জুনে পৰম ভক্তিৰে সৈতে মহাগুৰু বাসুদেৱত এই বুলি গদ্গদ চিত্তেৰে হৃদয়ৰ কৃতজ্ঞতা জ্ঞাপন কৰিলে, “হে প্রভো! তুমি কৃপা কৰি মােক যি অধ্যাত্ম তত্বৰ পৰম গুহ্য কথা বর্ণনা কৰিলাঁ, তাৰ দ্বাৰাই
মােৰ মােহ অপনােদিত হল। এই চৰাচৰ জগতৰ উৎপত্তি, স্থিতি আৰু প্রলয় বিষয়ক গুহ্নত্ত্বও মই হৃদয়ঙ্গম কৰিলোঁ । কিন্তু, হে পৰমেশ্বৰ ! তোমাৰ ঐশিকৰূপৰ বিষয়ে যি বর্ণনা দিলাঁ, তাৰ দ্বাৰাই
তোমাৰ ঐশিকৰূপ সাক্ষাৎ স্বৰূপে দেখা পাবলৈ মােৰ প্ৰাণৰ ধাউতি হৈছে। এতেকে, হে অন্তৰ্য্যামী প্রভো ! সেই অবিনাশী পৰমাত্মা ৰূপ দেখা পাবলৈ যদি মই যােগ্য হওঁ, তেন্তে, হে যােগেশ্বৰ, সাক্ষাৎ স্বৰূপ দর্শন দি মোক ধন্য কৰাঁ।”(১)
ভকতবৎসল ভগৱান শ্রীকৃষ্ণই ভক্তশিষ্য অৰ্জ্জুনৰ অন্তৰৰ উদ্বেগ বুজিব পাৰি, আৰু তেওঁক তেওঁৰ প্রতি তন্ময় ভাবত উন্মত্ত হােৱা দেখি, সেই ছেগতে নিজ বিমােহন(২) শক্তিৰে অৰ্জ্জুনক অতিশয় সমােহিত
(১) গীতা, একাদশ আধ্যা ১-৫ শ্লোক ৷
(২) শ্ৰীকৃষ্ণ বাহ্যিক ৰূপেৰেই জগমোহন; তদুপৰি আধ্যাত্মিক ৰূপৰ সন্মোহনী শক্তিৰ প্ৰভাৱ!বিশেষকৈ, ভগৱান বাসুদেৱে সাময়িক আসন্ন ছেগত
৩৭
