অৰ্জ্জুনৰ অনুসন্ধানমূলক প্রশ্নৰ সমিচাৰ ভগৱান শ্ৰীকৃষ্ণই এই বুলি দান কৰিলে, “যিজন পৰম অক্ষৰ(১) তেওঁৱেই ব্ৰহ্ম; স্বভাবেই অধ্যাত্ম(২), প্রাণিগণৰ উৎপত্তি আৰু বৃদ্ধিবিধায়ক যজ্ঞাদিয়েই কর্ম্ম(৩)। হে প্রাণিশ্রেষ্ঠ অৰ্জ্জুন ! নশ্বৰ পদার্থ ই অধিভূত, হিৰণ্যগৰ্ভই অধিদৈব, বিষ্ণুস্বৰূপময়েই অধিযজ্ঞ। এই অধিষজ্ঞ পুৰুষ দেহাৰ মধ্যত থাকে বুলিও, তেওঁ বুদ্ধিমত্তাদিৰপৰা স্বতন্ত্র। যি মানুহে মৰণৰ বেলিকাও ভগৱানক চিন্তি দেহ এৰে, সেই মানুহে যে ভগৱানৰ স্বৰূপ লাভ কৰে, তাত সংশয় নাই(৪)। হে কুন্তীনন্দন ! চিৰজীৱন অনুৰাগৰে সৈতে চিন্তা কৰাৰ ফলত, যেয়ে যি ভাবনা কৰি দেহত্যাগ কৰে, সেয়ে সেই ভাবপ্রাপ্ত হয় (৫)। মৰণ-মুহূৰ্ত্তৰ চিন্তানুসাৰেই
————————————————————————————————————————————————————————————————————————
(১) যি অবিনশ্বৰ, যি অন্তৰ্ব্বাহ্যব্যাপী, যি ওতাপ্ৰোত ভাৱে সর্ব্বত্ৰ বিদ্যমান, যি উৎপত্তি-বিনাশবৰ্জ্জিত, যি সকলােৰে স্ৰষ্টা, বি সকলােৰে মূল, যি সকলােৰে শেষগতি, যি কাৰ্য্যৰ আৰম্ভণ, যি কাৰ্যৰ সামৰণ, তেওঁৱেই অক্ষৰ, তেওঁৱেই পৰব্ৰহ্ম।
—গীতাসন্দীপনী, কৃষ্ণানন্দ স্বামী ।
(২) অক্ষৰ ব্ৰহ্মৰ প্ৰত্যক্ষ চৈতন্য দেহৰূপ সঞ্চিত আত্মাকে অধ্যাত্ম বোলা যায় ৷
—গীতাসন্দীপনী, কৃষ্ণানন্দ স্বামী ।
(৩) ইন্দ্রিয়াদিৰ উদ্দেশে যাগ, যজ্ঞ, হোম, দান আদি যি অনুষ্ঠিত হয়, তাকে কৰ্ম্ম বোলা যায় ।
(৪)“অন্তকালে চ মাজেৰ স্মৰণ্ মুক্ত্ব কলেবৰম্৷
যঃ প্ৰয়াতি স মস্তাযং ৰাতি নাস্ত্যত্ৰ সংশয়ঃ৷”
— গীতা, ৮ম, আধ্যা, ৫ম, শ্লোক ৷
(৫)“যং যং ব্যাপি স্মৰন্ ভাবং ভাজত্যস্তে ফলেবৰম্৷
তং তমেধৈতি কৌস্তেয় সদা তদ্ভাবভাবিতঃ৷”
— গীতা, ৮ম, আধ্যা, ৬ষ্ঠ শ্লোক ৷
