(পানীফুকনৰ প্ৰৱেশ )
পাঃ ফুঃ।—হে, তহঁতে কি কৰিছহঁত ইয়াত?
কেইওটাই।- (ভৰিত পৰি কাও-ৰাও কৰে)।
পাঃ ফুঃ।— কটাহঁত, তহঁতৰ হৈছে কি?
১ম,বাঃ।—অ, মোৰ সাতপুৰুষ-দৌতা, আমি আগৈতে নাজ্নো দৌতা!
পাঃ ফুঃ।— কটা, কি নেজান?
২, বাঃ।—দৌতা, সেই গিলা কথা আমি কাৱৈ নাজ্ নো, মোৰ পিতা?
পা, ফুঃ।— হেৰ, কি কথা? ভাঙ্গি নকৱ কিয়?
৩য়, বাঃ।—সেঁই লগ হবা নেদেয় যে দৌতা!
পাঃ ফুঃ।— উপায় নাই! কি লগ হব নিদিয়াৰ কথা?
১ম, বাঃ।—দৌতা-ঈশ্বাৰ, মোৰ সাতপুৰুষ দৌতা, নাক্ টিবা দোতা! অহঁই
আমি গিলা তিনটা লগ হবা দেখিলাক, পিতা!
পাঃ ফুঃ।—বাৰু, লগ হলি। পিচে, কি হল?
৩য়, বাঃ-দৌতা, তিনটা লগ হলি কাটবাৰ হুকুম হৈছি বলে?
পাঃ ফুঃ।——এনে কথা তহঁতক কোনে কৈছে?
২য়, বাঃ— শুন্ছোঁ দৌতা, উজানত কাট্ বা লাগ্ছি। অকে লাগি মুনিহ
গিলা ভাগ্ছি।
পাঃ ফুঃ।—মিছা, মিছা। তহঁতে একো ভয় নকৰিবি।
১ম, বাঃ—ভাল দৌতা-ঈশ্বৰ? উঃ জীউ দিলাক আহি পিতা!
পাঃ ফুঃ-বাৰু, ভয় নকৰিবি; তহঁত যাগৈ। আৰু এই দৰে লগ হলে কোনো
জগৰ নাই। তহঁতে আনকো কৈ দিবিহঁক।
২য়, বাঃ।—ভাল দৌতা। জীউ দিলাক বাপাঐ। বাধা দিছি, যাওঁ চ'লা,
বাপাগিলা, যাওঁ চ'লা।
(বাটৰুৱাহঁতৰ প্ৰস্থান)
