পৃষ্ঠা:গদাধৰ.pdf/৫৯

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৫৩
গদাধৰ।


শুদাই আমাক এৰিব নে স্বৰ্গদেৱে,
নেভাঙ্গি বিষয়া?
হাজৰিকা।—মাত নাই ডাঙ্গৰীয়া!
নেকান্দো বিষয় লই, এৰে যদি প্ৰাণে।
জানি শুনি বন্দী এৰা, গুৰু অপৰাধ
এৰাম কিমতে? একেই অগনিপ্ৰায়
জ্বলি আছে ৰজা।
শইকীয়া।—আচৰিত কথা কিন্তু,
কিমতে সম্ভেদ্‌ বাৰু পালে বৰাগীয়ে?
সিদিনা গুপুতে মেল আমি চাৰি জনে
পাতিছিলোঁ নীৰলত; শুনা নাই আনে
বৰাগীৰ নাম লোৱা আমি। সৰ্ব্বজান
তেনেহলে বৰাগী ভকত?—কোৱা নাই
কেৱে যদি তাক।
বৰা।— আমাৰে কোনোবা জনে
কিবা জানি পাতিছিলাঁ কথা? শুনি তাকে
কোনো জনে কৰিলে প্ৰচাৰ? হব পাৰে;—
ভাবি চোৱাঁ তিনে।
সঃ গো।—ভাবিবৰ কাম নাই।
ভাবাঁ এবে কিনোমতে পাওঁ পৰিত্ৰাণ।
দূতৰ হাতত কি বুলি বাতৰি দিওঁ
স্বৰ্গদেৱলই?
বৰা।— নহয় শকত কথা।
দিযা হোক সমিধান, “নেপালোঁ বিচাৰি,