পৃষ্ঠা:গদাধৰ.pdf/৪৪

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৩৮
গদাধৰ।


প্ৰেম আকলুৱা। গহীন মূৰতি আহা,
ভাবত গধুৰ, দেখাতে সংসাৰী ভাব
নাই শৰীৰত; বিৰহ যন্ত্ৰণা আৰু
বিৰিঙ্গে মুখত। কিয় তেন্তে বাঢ়ে আশা,
প্ৰাণৰ ধাউতি অযাচিতে বই যায়।
সিজন উদ্দেশ্যে? অহ, কিনো কম হাঁয়,
অন্তৰ বেদনা!—নীৰৱে বিদৰে হিয়া,
দেখোঁ যেবে মই ম্লান মুখে বীৰবাহু
আত্ম–গোপনত!  (মৌন )

গীত

ইমন বেহাগ—আড়া।
নাই হে নাই উদাস যি প্ৰাণ,
কি আছে তাৰ মোহ-মায়া॥
ভোগ-তৃষ্ণা,  উলাহ বিলাহ,
সকলো হাঁয় মৰুৰ ছাঁয়া।
সংসাৰত থাকে বুলি
নেধাৰে সি প্ৰেম ভুলি,
নেভাবে ক’ত পুত্ৰ-ভাৰ্য্যা
মজে লই আপোন কায়া॥
    (মৌন )

( গদাপাণিৰ প্ৰবেশ)

গদা।—নন্দন কানন প্ৰায়
শোভা ফুলনিৰ! অপেস্বৰা কণ্ঠ জিনি
কোন সিটি, গাইছিল সুললিত গীত?—