এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩১৭
গদাধৰ।
ৰাজমাও।-অহ, বাছা মোৰ।
নাই ভয়, নহবাঁ অধীৰ। প্ৰাণভয়
নিবাৰিছোঁ জানা। থাকোঁতে জীয়াই মঞি
নকৰিবাঁ আন ভয়।
ৰজা।— নুবুজোঁ তোমাক মাতৃ!
বুজিবৰ শক্তি মোৰ নাই! বুজা হলে
অতদিনে মাতৃ-উপদেশ, এনে দশা
হব কিয় হাঁয়!
ৰাজমাও।—নেভাবিবাঁ দুৰদশা
উঠন-পতন, জগতৰ বন্ধা ৰীতি।
যাব দিয়াঁ সিংহাসন; থাকিবাঁ শুৱাই
মাতৃ-অঙ্ক মোৰ!
ৰজা।— প্ৰাণভয়!
প্ৰাণভয় নাই আৰু মোৰ।
প্ৰাণ মোৰ কোনে জানো নিলে উৰুৱাই!
জ্বলন্ত কুণ্ডত মোৰ জাঁপিছে দেহাক,
বিষম খোচাত সহোঁ যন্ত্ৰণা অশেষ!
অহ-হ! চাওদাং চাপিছেহি কাষ!—
চোৰাৰ্ত! চমতা! উহুঃ! কি যে যন্ত্ৰণা!
অসহন। ৰাখ, ৰাখা মাতৃ, মোক।
(উন্মাদ হৈ লৰ মাৰে)
ৰাজমাও।—অহ! বাছা মোৰ
হইছে উন্মাদ হাঁয়- (ৰাজমাও পিচ-পিচে খেদি যায় }
