পৃষ্ঠা:গদাধৰ.pdf/১১০

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩০৪
গদাধৰ।


আক্ৰমি ইবাৰ—গজোপৰি সিংহ যেন-
ভীম আক্ৰোশেৰে নিপাতিলে সেনাপতি।
—পৰিল ৰণত।—ধন্য, ধন্য, গদাপাণি!
ধন্য বীৰবাহো! ধন্য তৱ ৰণতেজ,
ৰণৰ কৌশল!  (গদাপাণি উলটি প্ৰৱেশ কৰে)
গদা।- আহ, আৰু আছ কোন্‌
প্ৰাণ দিবলই। বাঢ়িছে পিপাসা মোৰ,
বাঢ়ে চতুগুৰ্ণে, কেঁচা তেজ গোন্ধ পাই
বীৰ নায়কৰ!
ৰাজকীয় সেনাদল।—বিনাৰণে দিছোঁ বাট,
মানিছোঁ শৰণ।   (অস্ত্ৰ-শস্ত্ৰ ফেলাই আঁঠু লয়।)
ৰাজখোৱা।—মানিছাঁ শৰণ সৱে?
ৰাঃ সেনাদল।— মানিছোঁ শৰণ।
পানীফুকন।— অহ, হেৰাল সুযোগ।—
নুপুৰিল হাঁয়, মোৰ প্ৰাণৰ বাসনা
ৰণৰ মাজত পশি বীৰ নাচোনেৰে
নাপালোঁ নাচিব আজি, নচুৱাই মোৰ
খোলা তৰোৱাল! নপশি শৰণ আজি
ৰাজসেনাদলে, দিয়া হলে যুঁজিবৰ
ছেগ এটিবাৰ!
গদা।— ৰাজদ্ৰোহী, ৰণত্যাগী,
বিশ্বাসঘাতকী, ঘোৰ অপৰাধী দল!
কি বুলি এৰিবি ৰণ, কৰ্ত্তব্য পাহৰি?
নকৰোঁ যদ্যপি ৰণ পৰাভূত স’তে,