পৃষ্ঠা:গদাধৰ.pdf/১০১

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৯৫
গদাধৰ।


অবোধ সন্তান প্ৰভো! ক্ষমা কৰাঁ দায়,
নতুবা পৰাণ লোৱাঁ তাৰ হন্তে মোৰ!
অন্তৰ্য্যামী প্ৰভু তুমি জানাঁ সমুদায়,—
দোষী কোন্‌ স্বৰূপত, অশান্তি-কাৰণ।
অস্ত্ৰই নেকাটে একো, কাটোঁতা মানুহ,—
ৰজাৰ আদেশ নামে, মন্ত্ৰী আদেশোঁতা।
এতেকেতে দয়াময়, নিজ দয়া গুণে,
বিতৰি কৰুণৰাশি দিয়াঁ ভিক্ষা এই;—
লৰা-ৰাজ প্ৰাণ ৰাখি, ৰাখাঁ মোৰ প্ৰাণ।  (মৌন )
যাওঁ হাঁয়, কৰোঁগই
যুগুত বিধান; আপদত ইষ্টদেৱ
পূজা বিধি সাৰ।   (প্ৰস্থান)



চতুৰ্থ গৰ্ভাঙ্ক।

ৰজাৰ চৰা।

ৰজা।— বুৰোঁ হাঁয়, এতিয়া হে!
কিবা গতি হব মন্ত্ৰীবৰ? ৰক্ষা নাই
দেখিছোঁ ইবাৰ;— ৰণ-বলে গদাপাণি
সোমাল নগৰ!
বুঃ গোঃ।—যিবা আছে কপালত
ঘটিব ত্বৰিতে। কিনো কম স্বৰ্গদেৱ!