পৃষ্ঠা:কীচক বধ (Kichak badh).pdf/16

তৃ, গ —দেখাদেখিকৈ কোনো নাহে সঁচা, পিচে সৰুসুৰা চোৰে গম নোপোৱাকৈ তুই এটা সৰকালে ধৰাই টান৷ লাখ লাখ গৰুৰ ভিতৰত দুই এটাৰ কি হিচাব উলিয়াবা! আমাৰটো পালতে কিজানি এহেজাৰ মান হ’ব৷
 (এটা মানুহৰ প্ৰৱেশ৷ তাৰ মূৰত পাগ, কান্ধত জোলোঙা৷ )
মানুহ৷ —কি কৰিছা লৰাহঁত?
গ, গ —আমি গৰু ৰাখিছোঁ৷
মানুহ —পনীয়াল গুটি খাব? সে বাটৰ দাঁতিতে পাই ছিঙি আনিলোঁ৷ পিচে মোৰ ঘৰত লৰা ছোৱালী নাই; নি নো কি কৰিম! সেই দেখি বোলে৷ গৰখীয়া লৰাহঁতকে দি যাওঁ, ধৰ্ম্ম হ’ব৷ খাবা নে?
দ্বি, গ —কিয় নাখাম!
তৃ, গ —আমি হাবিত বিচাৰি হে ফুৰোঁ; হাততে পাই নাখাম নে আৰু?
মানুহ —খোৱাঁ তেন্তে৷
 ( জোলোঙাৰ পৰা পনীয়াল উলিয়াই ভাগকৈ দিয়ে৷ লৰাহঁতে পকাই পকাই খায়৷ ]
মানুহ —এই ৰ’দত গৰু আগচি ফুৰোতে তোমালোকৰ ভাগৰ নালাগে নে?
প্ৰ, গ —লাগে৷ লাগিলে নো কি কৰিম!
মানুহ৷ —মই এতিয়াই খেদি ফুৰিব নলগা কৰি দিব পাৰোঁ৷