পৃষ্ঠা:আভাস কাব্য.pdf/১৩

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
বৃন্দা
 

তুমিয়েতো তেঁও, দেবি?—প্রেমিকা ৰাধাক
আয়োজন কৰি যেয়ে দিছিলে পুজাৰ?
“শ্রীকৃষ্ণ পুজোঁতা,—তুমি পুজ্য বংশীধাৰি,
ৰাধিকা পুজোঁতা,—তুমি পুজা কৰাওঁতা;
নোহোৱাহেতেন তুমি দূতী ৰাধিকাৰ,
আছিলে কোনোবা আৰু কৃষ্ণক আনোতা?
আয়োজন কৰি পুজা, নিকুঞ্জ মাজত
ৰাধাক ৰখিয়া কৰি, তুমিয়েতো যোৱা
কৃষ্ণক আনিব মাতি গোপনে গোপনে,
ৰাধাৰ সংবাদ, দেবি! তুমিয়েতো কোৱাঁ?
নোহোৱা হেতেন, দেবি! জনম তোমাৰ
“শ্ৰীকৃষ্ণৰ ব্রজলীলা” পবিত্ৰ নিৰ্ম্মল,
নহ’লে হেতেন পূর্ণ এই জগতত,
নৰ’লে হেতেন ছবি ৰাধাৰ উজ্জ্বল॥
 ব্ৰজ-লীলা অৱসান কৰি বংশীধাৰি,
অক্ৰুৰে সইতে যৱে গলা মধুপুৰি,
তুমি কি নোহাৱা, দেবি! কান্দিলে যি শোকে
ৰাধাৰে সইতে, টুকি চকুলো দুধাৰি?
ভক্তিপ্রেম পাগলিনী, —ভক্তিত তোমাৰ
“সখী বুলি আদৰত মাতে বংশীধাৰি।