কদম্বতলে সোই শ্যামল সাজে
।। ৰাগঃ তুৰ-ভাটিয়ালী।। তালঃ পৰি।।
ধ্ৰুং।। কদম্বতলে সোই শ্যামল সাজে।
বয়ন হেৰি চান্দ সূৰুয লাজে।।
পদ।। নীল কুন্তলে বান্ধিছে জুৰা।
চৌভিতি লুৰে ময়ুৰ পুচ্ছেৰ চূড়া।।
মালতী মালা চাৰু শোভিত মাথে।
গেণ্ডুৱা লুম্ফি লুম্ফি ধৰয় হাতে।।
বলাইৰ হাতেৰ খসি গেণ্ডুৱা পৰে।
হাসিৰে খলাখলি অধিকে চৰে।।
পানীৰে যাইতে সই দেখিলো গিয়া।
কৌতুকে হিন্দোল পাৰে হামাৰ হিয়া।।
আমিয়া জুৰে ধাৰে কানাইৰ ভাৱে।
কতনা মাধুৰী আছে কলীয়া গাৱে।।
হামাৰ কৰ্মৰ ফলে মিলাইল বিধি।
কহয় মাধৱ হৰি প্ৰেমেৰ নিধি।।