বাহী। [ ১ম বছৰ সংখা ৱে ঘৰত যেতিয়া সা-সম্মিলন হৈছিল তেতিয়া আখৰে যেহেলা যজোৱা নিমিতে মা খতিৰ পাইছিল। আৰ্থৰে ভালকৈয়ে যদি পৰিশ্ৰম কৰি বেহেলা লোৱা ৰাস কৰিলেহেঁতেন ছে এল বিখ্যাত বেহালা বাব পৰা মানুহ হেঁতে। সেইদেখি এইটো আশ্চৰ নহয় যে পাথৰৰ বেহালা শুনি তল ৰায়ুৰ ঘৰৰ মানুহ শোষিত হৈছিল। আৰ্থৰে অলপ চেষ্টা কৰি বঙ্গ গানে। যাৰ পৰা। ষ্টাৰ থিয়েটৰলৈ এবাৰ এবাৰ আখৰ গৈছিল, আৰু তেওঁ তাৰপৰা ঘৰলৈ আহিয়েই সেই থিয়েটত না গানবোৰ ভাল কৈ বা পাৰিছিল। কৃষ্ণবিলাসিনী বেহেলাৰ মাত শুনি দিনে দিনে আখৰৰ ওচৰ চাপি আৰ হল। কৃষ্ণবিলাসিনী, সুন্দৰ পৰিয়াল আৰু লগা কৃষ্ণবিলাসিনী যেত আ ব ইল। যেতিয়া এই শোকপূৰ্ণ বাতৰি মুতল বাবুয়ে শুনিলে তেঁও তেতি- ঝাই মুচ্ছ। গল। বৰমিয়া মানুহ সৰল মানুহ সুশীতল বাবুৰ এনে এটা কথা যে বটিৰ কেতিয়াও তেওঁৰ মনত হোৱা নাছিল। সশাতে কি কব এই জাৰি তেওঁ আৰু তেওঁৰ গৃহিণীয়ে পৰামৰ্শ কৰি তেওঁৰ জাপোন খুৰীয়েকৰ ওচৰলৈ কৃষ্ণবিলাসিনীক কাশলৈ পঠিয়াই দিশে। বেচাৰী কৃষ্ণবিলাসিনীয়ে নিৰ লাৰ ভাৰ ৰান্ধি লৈ কাশলৈ গুচি গল। সূতল বাবুৰ বুঢ়া লৰ্ডই থাক এই আটাইবোৰ কথা আদ্যোপান্ত কলে। আখৰ চালচে বাপেকক এখন চিঠি আৰু সুৰীতল বাবুক আৰু শৰ- ইক এখন এখন চিঠি লিখি ৰেলেৰে বোৰাইলৈ গৈ মুৰোপলৈ যাত্ৰা কৰিলে। সেই চিঠি তিনিখনত কি আছিল আমাৰ জানিবৰ দৰকাৰ নাই। নীতল বায়ু চিঠিত এই আছিল, যে কৃষ্ণবিলাসিনীক আ চালচে বিয়া কৰাবলৈ এত আছে, যদি সেই বিষয়ত তল বাবুৰ একো আপত্তি নেথাকে। কিন্তু আপখি কি যেন ভাবিয়েই তেওঁ নিজৰ জোৰত শঙ্কিত হৈ ভাৰতৰ এৰি ফুৰোপল যাবলৈ ওলাইছে। বিলাসিনী নিৰ্দোষী-ইত্যাদি ইত্যাদি। এৰাৰ পাত কনিকতাৰ বাতৰি কাকতত এই বাতৰি আমি
পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/১৫২
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/eb/%E0%A6%AC%E0%A6%BE%E0%A6%81%E0%A6%B9%E0%A7%80_%E0%A6%AA%E0%A7%8D%E0%A7%B0%E0%A6%A5%E0%A6%AE_%E0%A6%86%E0%A7%B0%E0%A7%81_%E0%A6%A6%E0%A7%8D%E0%A6%AC%E0%A6%BF%E0%A6%A4%E0%A7%80%E0%A6%AF%E0%A6%BC_%E0%A6%AC%E0%A6%9B%E0%A7%B0.pdf/page152-737px-%E0%A6%AC%E0%A6%BE%E0%A6%81%E0%A6%B9%E0%A7%80_%E0%A6%AA%E0%A7%8D%E0%A7%B0%E0%A6%A5%E0%A6%AE_%E0%A6%86%E0%A7%B0%E0%A7%81_%E0%A6%A6%E0%A7%8D%E0%A6%AC%E0%A6%BF%E0%A6%A4%E0%A7%80%E0%A6%AF%E0%A6%BC_%E0%A6%AC%E0%A6%9B%E0%A7%B0.pdf.jpg)