পুনজীৱন তুমি হলে নাই আজি সংসাৰৰ পাৰে, | বসন্তৰ ৰঙা ৰঙা কত কুঁহিপাত - আছে মাথোঁ স্মৃতিৰ সৌৰভ; প্ৰকৃতিত নতুন বিকাশ; আছে লাগি আৰু মোৰ ই ওঠ দুটিত তাতে যেন আঁকি কোনে কৰিলে প্ৰকাশ, এটিমান চুমাৰ গৌৰৱ মোৰ সেই চুমা - ইতিহাস পোনতে যেতিয়া মোক ধৰা দিও তুমি অপ্ৰস্তুত হওঁ মই, কোঁচ-মোচ খাই ফুৰিছিল আঁতৰে আঁতৰে, পৰোঁ যেন আপোন লাজত অকুমাৰী কিশোৰীৰ সৰল প্ৰাণেৰে, কোনেনো লিখিলে সেই বুৰঞ্জী চুমাৰ গালখনি বোলাই লাজেৰে; আজি প্ৰতি গছৰ পাতত? তেয়িয়াযে কাষে চাপি লাজ কাতিকৰি ৰক্ষা আজি তুমি নাই; সেই দেহ-লতা ধৰিছিলোঁ ডিঙিত সাবটি,- ভস্মীভূত, সৱে মাটি-হাই; নোৱাৰোঁ,নোৱাৰোঁ ক’ব কিৰূপে তোমাৰ সুমৰি অতীত মোৰ ওলায় চকুলো- গালত লাগিল ওঠ দুটি হিয়া মোৰো ভস্মীভূত-প্ৰায় হঠাতে উঠিল কঁপি দুখনি অন্তৰ তথাপি প্ৰাণত উঠে প্ৰতিধ্বনি তাৰ, কাৰোবাৰ চকু পৰে বুলি; উঠে এই লোৰ শুননি- দেখিলোঁ তোমাৰ যেন দুগালে দুপাহি থকা হলে সাদৰীৰ মাথোঁ অন্তিমৰ তেজৰ পদুম ৰ’ল ফুলি শেতা পৰা সেই মুখখনি তেতিয়াৰে পৰা কত সহস্ৰ বসন্ত মুখৰিত পৰাণত আহি; উজাৰি তুলিলে মোৰ নিৰস প্ৰাণত অনন্তৰ কত শত হাঁহি এটি চুমা,-সাদৰীত যাৰ পৰশনে উদগালে প্ৰথম যৌৱন; পাৰিলেহেতেন সেয়ে জানোবা আকউ দিব তাত পুনৰজনম ৫৩
পৃষ্ঠা:এমুঠি গীত আৰু কবিতা.pdf/৫৪
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/89/%E0%A6%8F%E0%A6%AE%E0%A7%81%E0%A6%A0%E0%A6%BF_%E0%A6%97%E0%A7%80%E0%A6%A4_%E0%A6%86%E0%A7%B0%E0%A7%81_%E0%A6%95%E0%A6%AC%E0%A6%BF%E0%A6%A4%E0%A6%BE.pdf/page54-1024px-%E0%A6%8F%E0%A6%AE%E0%A7%81%E0%A6%A0%E0%A6%BF_%E0%A6%97%E0%A7%80%E0%A6%A4_%E0%A6%86%E0%A7%B0%E0%A7%81_%E0%A6%95%E0%A6%AC%E0%A6%BF%E0%A6%A4%E0%A6%BE.pdf.jpg)